Miód pszczeli to najważniejszy produkt pracy pszczół. Zbierają one nektar kwiatów łącząc go z produkowanymi własnymi substancjami, następnie składają w komórkach plastrów, gdzie następuje jego odparowywanie. Jest on nie powtarzalną mieszaniną substancji naturalnych, a glukoza zawarta w miodzie jest prawie 40 -kronie bardziej wykorzystywana przez organizm ludzki niż inne glukozy zewnętrzne. Jego skład jest zbiorem ponad 300 różnych substancji, istotnych dla naszego życia, takich jak witaminy, aminokwasy, biopierwiastki, enzymy, związki olejkowe, produkty o charakterze hormonalnym.

Żadne laboratorium nie jest w stanie go wytworzyć pomimo wielkiego postępu techniki. Miód jest pokarmem, a jednocześnie lekarstwem dla naszego systemu: nerwowego, odpornościowego i hormonalnego, a one to decydują o komforcie naszego życia.

Spożywanie miodu i produktów z ula to recepta na nasze zdrowie, sprawność fizyczną i psychiczną.
Dlatego chciejmy korzystać z produktów natury, które dla nas zbierają i przetwarzają pszczoły. Najważniejszymi składnikami miodu są cukry proste: glukoza i fruktoza. Warto zwrócić uwagę na enzymy wydzielane przez gruczoły gardzielowe i ślinowe pszczół podczas przerabiania miodu, między innymi lizozym jego działanie polega na rozpuszczaniu ścian komórkowych bakterii powodując ich destrukcję. Zawarte w miodzie związki olejkowe działają również bakteriobójczo.

Miód wielokwiatowy
Pochodzi z nektaru zbieranego przez pszczoły z różnych gatunków roślin dziko rosnących, uprawnych i leśnych.
Jest najczęściej występującym miodem na rynku o barwie jasnożółtej do herbacianej.
Posiada zapach zbliżony do kwiatów, z jakich powstał, a smak bywa różnorodny.

Właściwości lecznicze:

• Stosuje się go jako środek wzmacniający, regenerujący i rozkurczowy.
• Polecany w leczeniu schorzeń alergicznych dróg oddechowych.
• Wzmacnia nasz system odpornościowy.

Miód rzepakowy
W stanie płynnym jest barwy słomkowej. Krystalizuje bardzo szybko i ma wówczas barwę biało kremową.
Zawiera najwięcej glukozy ze wszystkich miodów, która jest łatwo wchłaniana przez wątrobę zwiększając jej możliwości detoksykacyjne .
W smaku jest słodki i lekko gorzkawy. Zawiera makro i mikro-elementy, witaminy w tym witaminę K- witamina młodości, aminokwasy, których organizm nie może wyprodukować samoistnie.

Właściwości lecznicze:

• Polecany w chorobach sercowych .Doskonale wzmacnia mięsień sercowy.
• Stosowany w skutecznym leczeniu chorób wieńcowych, miażdżycy i chorobach dróg oddechowych, w chorobach wątroby i dróg żółciowych.

Miód lipowy
Posiada barwę od kremowej aż do bursztynowej. Po skrystalizowaniu jest kremowo żółty do złocisto żółtej.
W smaku jest ostry lekko gorzkawy, aromatem przypomina woń kwiatów lipy.

Właściwości lecznicze:

• Wykazuje działanie przeciwgorączkowe, napotne, przeciwskurczowe, przeciwkaszlowe, wykrztuśne, uspakajające.
• Obniża ciśnienie krwi.
• Zalecany bywa w ostrych i przewlekłych chorobach przeziębieniowych anginach, zapaleniu zatok, oskrzeli, chorobach dróg moczowych w chorobach reumatycznych oraz nerwicach, posiada działanie uspakajające rozkurczowe i lekko nasenne.
• Jest stosowany przy ogólnym wycieńczeniu organizmu i rekonwalescencji.
• Ma silne właściwości antybakteryjne.

Miód gryczany
Ma barwę ciemno herbacianą do brązowej, i bardzo mocny zapach, który utrzymuje się długo. Miód ten ma słodki zdecydowanie ostry piekący smak. Jest miodem bardzo smacznym . Oznacza się dużą zawartością witaminy "C", magnezu i żelaza. Jest miodem poszukiwanym ze względu na swoje wszechstronne działanie.

Właściwości lecznicze:

• Zalecany w leczeniu schorzeń układu krążenia zwłaszcza miażdżycy, chorobach wątroby, niedokrwistości z niedoboru żelaza, przy osłabieniu pamięci, wzroku i słuchu.
• Posiada działanie odtruwające.
• Ma właściwości oczyszczające żyły i tętnice ze złogów cholesterolu.

Miód wrzosowy
W stanie płynnym / potoka / ma barwę czerwono brunatną . Skrystalizowany ma konsystencję pół galaretowatą . Posiada silny aromat przypominający zapach kwiatów wrzosu. Jest bardzo poszukiwanym miodem ze względu na szerokie działanie.

Właściwości lecznicze:

• Polecany jest przy leczeniu prostaty, nerek i dróg moczowych, również kamienicy nerkowej, stanach zapalnych żołądka i jelit.
• Zalecany również w leczeniu zapalenia gardła i błon śluzowych jamy ustnej.

Miód z facelii
Miód z facelii jest barwy jasno żółtawej o delikatnym zapachu przypominającym zapach akacji. W smaku jest lekko kwaskowy. Jest miodem smacznym. Po krystalizacji uzyskuje barwę jasno kremową.

Właściwości lecznicze:

• Polecany jest przy przeziębieniach, stanach zapalnych górnych dróg oddechowych.
• Chorobach przewodu pokarmowego, a szczególnie nieżytach żołądka, wrzodach i chorobach jelit.

Używa się go ze względu na łagodny smak i aromat do słodzenia napoi i jako dodatek do sałatek i innych potraw w kuchni.

Miód nektarowo-spadzowy
Posiada barwę ciemno-żółtą, do brunatniej, lekko wyczuwalny korzenno- żywiczny zapach, słodki smak z bardzo lekko gorzkawym posmakiem. Jest miodem smacznym, łączy on w sobie smak miodu nektarowego z bardziej wyrazistym smakiem miodu spadziowego. Miód ten zawiera dużo mikroelementów i składników mineralnych.

Właściwości lecznicze:

• Poleca się go w zaburzeniach trawiennych, zaburzeniach układu moczowego, chorobach dróg żółciowych, wątroby, jelit.
• Korzystnie wpływa na osoby w czasie rekonwalescencji po przebytych chorobach.
• Ma działanie wspomagające w leczeniu chorób reumatycznych ,układu nerwowego, chorobach skóry.
• Powinnien być spożywany przez osoby z hipowitaminozą i anemią szczególnie polecany jest dla dzieci i osób starszych.

Do góry

Pyłek pszczeli- to męskie komórki rozrodcze roślin produkowane przez kwiaty, pyłek posiada doskonały mechanizm odpornościowy i regulujący nasz organizm, a my powinniśmy to wykorzystać.

Do ula przynoszony jest przez pszczoły zbieraczki i składany do komórek, gdzie następnie inne pszczoły zwilżają go miodem, i ubijają. Po okresie fermentacji mlekowej /pierzga/, stanowi pokarm białkowy dla pszczół. Barwa jego jest różna w zależności od tego, z jakiej rośliny pochodzi , od biało-kremowej, pomarańczowej, szarej do ciemno fioletowej.

W skład jego wchodzi ponad 470 różnych składników. Składniki pyłku docierając do komórek naszego organizmu poprawiają ich równowagę. I na tym polega profilaktyczno-lecznicze działanie pyłku.

Posiada on duże walory odżywczo-lecznicze, jest źródłem łatwo przyswajalnego: białka, aminokwasów, węglowodanów, witamin, soli mineralnych, hormonów i innych związków chemicznych.

Działa antybakteryjnie odtruwająco i regenerująco na komórki, obniża poziom cukru we krwi poprzez zwiększenie wydzielania insuliny, powoduje wzrost hemoglobiny i przyrost czerwonych ciałek krwi. Polecany szczególnie w leczeniu niedokrwistości u dzieci, obniża poziom cholesterolu, poprawia funkcjonowanie błony śluzowej żołądka, wzmacnia układ odpornościowy, polepsza proces koncentracji i myślenia, podnosi sprawność fizyczną i opróżnia proces starzenia.

Jest polecany w zaburzeniach wzrostu i procesach rozwojowych. Spożywanie pyłku wzmacnia ośrodkowy układ nerwowy, działa uspakajająco i poprawia samopoczucie.

Zaleca się go pacjentom po zawałach i chorobach sercowych, chorobach miażdżycowych w zaburzeniach jelitowo - trawiennych, leczeniu przerostu gruczołu krokowego w klimakterium w stanach zapalnych jamy gębowej.

Pyłek należy zażywać przez okres 1-3 miesięcy dwa razy do roku, jesienią i wiosną.
Jesienią uodparnia na zimowe przeziębienia, grypy, katary, wiosną wzmacnia organizm, uzupełnia braki witamin i mikroelementów.

Dawki dzienne:

• dzieci 3-5 lat 10g pyłku
• dzieci 6-12 lat 15g pyłku
• dzieci powyżej 12 lat 20g pyłku
• dorośli leczniczo 30-40g pyłku

Łyżeczka do herbaty zawiera około 5g pyłku.

W celu zwiększenia przyswajalności dobrze jest rozdrobnić pyłek w mikserze, lub zalać ciepłą wodą, mlekiem sokiem (ziarna pyłku pęcznieją po 2-3 godzinach).

Do góry

Propolis -(kit pszczeli) jest mieszaniną 300 różnych substancji zbieranych przez pszczoły z różnych roślin, drzew iglastych i liściastych. Ma charakterystyczny żywiczny zapach i gorzki smak. Ma on silne właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne. Pszczoły wykorzystują go do uszczelniania ula, dezynfekcji i zabezpieczenia wnętrza ula, plastrów przed bakteriami, drobnoustrojami i grzybami.

Spektrum jego działania jest bardzo duże dla naszego organizmu. Jest rodzajem naturalnego antybiotyku, który nie pustoszy go tak jak robią to zażywane syntetyczne antybiotyki, lecz regeneruje i doprowadza do stanu równowagi. Doskonale daje sobie radę z bakteriami, grzybami, pierwotniakami wirusami.
Jest używany w formie roztworu alkoholowego EEP, (etanolowy extrat propolisowy) i różnych maści propolisowych.

Właściwości lecznicze:

• Zewnętrznie stosuje się go przy grzybicach, łuszczycy, oparzeniach, odleżynach, odmrożeniach i leczeniu trudno gojących się ran.
• Wewnętrznie jest polecany w schorzeniach górnych dróg oddechowych, pomaga w leczeniu chorób wrzodowych żołądka, nadkwasocie, wzdęciach, biegunkach, hemoroidach i leczeniu odcisków.
• Pomaga w leczeniu gruczołu krokowego. Działa w stanach zapalnych wątroby, nerek, jelita grubego.
• Reguluje ciśnienie tętnicze krwi, uszczelnia naczynia włosowate, zapobiega miażdżycy, działa znieczulająco, również miejscowo.

Wewnętrznie wyciąg alkoholowy propolisu stosuje się 15-30 kropli 10% EEP na cukier, miód, mleko lub wodę.

Dawkowanie:
2-3 razy dziennie
Dzieci 10 kropli 2 razy dziennie.
Zewnętrznie zaleca się stosować 10-15 kropli 10% EEP na 100ml wody.

Wosk pszczeli /wypacają/ pszczoły, który wykorzystują do budowy plastrów w ulu.

W jego skład wchodzą nienasycone kwasy tłuszczowe, karotenoidy i inne witaminy, mikroelementy i wiele innych substancji.

Woskiem pszczelim można leczyć schorzenia skóry, stany zapalne górnych dróg oddechowych - poprzez żucie plastrów miodu kilka razy dziennie.

Znalazł on szerokie zastosowanie w kosmetyce.Popularne są świece woskowe. Wydzielają one przyjemny woskowo-miodowy zapach, neutralizują przykre zapachy w tym tytoniowy, ujemnie jonizują powietrze eliminując szkodliwe promieniowanie urządzeń elektrycznych.

Mleczko jest półgalaretowatą substancją o barwie kremowej i cierpkim lekko piekącym smaku. Pszczoły robotnice wytwarzają go najwięcej między 4-14 dniem swego życia w swoich gruczołach gardzielowych.

Karmione są nim larwy pszczół i trutni przez pierwsze 3 dni rozwoju. Matka pszczela (królowa) natomiast przez cały okres rozwoju w mateczniku i cały okres swojego życia.

Mleczko pszczele jest substancją o niespotykanych wręcz właściwościach odżywczych i zdrowotnych. Zawiera ono białka, substancje tłuszczowe, węglowodany, kwasy organiczne, witaminy, enzymy, hormony, makro-i mikroelementy.

Posiada działanie stymulujące odnowę biologiczną tkanek, pobudza metabolizm komórek poprawia sprawność psychiczną i fizyczną. Posiada właściwości odtruwające, odświeża działanie naszego mózgu poprawiając zdolność koncentracji i pamięci.

Ułatwia pokonanie stanów depresji i bezsenności.

Polecany jest w leczeniu miażdżycy naczyń krwionośnych w stanach zapalnych żył, chorobach krwi oraz niewydolności krążenia. Opóźnia proces starzenia organizmu.

Jest naturalnym afrodyzjakiem- przeciwdziała impotencji u mężczyzn.
Mleczko znalazło szerokie zastosowanie w kosmetyce do nawilżania, wygładzania, odmładzania skóry.
Bardzo dobre rezultaty osiąga się w pielęgnacji skóry starzejącej się i zniszczonej. Do góry